EU-landen maken potje van regels voor biologisch boeren

Ulko Jonker (Het Financieele Dagblad, 19 augustus 2013)

Brussel

Landbouwbeleid is min of meer de bakermat van de EU. Het boerenbedrijf wordt meer dan welk ander ook gereguleerd door Europese regelgeving en subsidies. Behalve als het om biologische teelt gaat, zegt Bertus Buizer, manager van Organicseeds.nl, een bedrijvennetwerk van zaadveredelaars.
Dan valt de interne markt namelijk weer uiteen in 28 segmenten, waar iedere lidstaat zijn eigen eisen stelt. Daarmee wordt de concurrentie verstoord. ‘Biologische telers in Nederland zijn gehouden aan de hoogste eisen voor zaaigoed en duurder uit dan hun collega’s in de andere EU-lidstaten, die goedkoper gangbaar uitgangsmateriaal mogen gebruiken’, zegt Buizer.
Ook voor de Nederlandse bedrijfstak voor poot- en zaaigoed, die wereldleider is in de innovatieve zaadveredeling, is dat nadelig. ‘Hoewel het me eigenlijk niet eens om de omzet gaat. Het is een principekwestie. Veel producten worden nu als biologisch verkocht, terwijl ze niet uit biologisch uitgangsmateriaal zijn geteeld. Dat is volksverlakkerij’, zegt Walter Testers.
Hij is verkoopmanager bij een van de grote spelers in de markt voor aardappelpootgoed HZPC, die via dochter Bonna Terra ook actief is in de biologische veredeling. Nu is dat aandeel nog bescheiden, maar de potentie is groot. De biologische en duurzame landbouwproductie stijgen veel sneller dan traditionele teelt. Jaarlijks neemt het biologische
areaal in Europa met zo’n 7% toe en de consumptieve uitgaven voor biologische producten stijgen zelfs met ongeveer 10% per jaar. Maar wie in Nederland biologisch teelt, moet aan veel strengere eisen voldoen dan in de meeste andere EU-landen.
Lidstaten mogen zelf namelijk bepalen welke eisen ze stellen aan het biologische uitgangsmateriaal, het zaai- en pootgoed. Alleen in Nederland wordt een lijst met Categorie 1-materiaal gehanteerd, waar biologisch uitgangsmateriaal altijd verplicht is. In andere landen bestaat die categorie niet en kunnen biotelers dus makkelijk uitwijken naar het goedkope reguliere zaaigoed. Volgens Testers is vooral Duitsland daar gemakkelijk in.
‘Gelukkig zijn er steeds meer Duitse supermarkten, die het zelf eisen. Maar de overheid laat het erbij zitten.’ In Frankrijk wordt wel steeds beter opgelet dat ook het uitgangsmateriaal biologisch is. ‘Daar willen ze echt groeien in de organische landbouwproductie’.
Volgens Buizer speelt de veredeling van rassen voor de biologische teelt ook een belangrijke rol in de verduurzaming van de land en tuinbouw.